แบบวัดความวิตกกังวลสปิลเบอร์เกอร์
ในการศึกษาครั้งนี้ ใช้แบบวัดความวิตกกังวลของสปิลเบอร์เกอร์ (Spielberger, 1983) ชื่อ The State-Trait Anxiety Inventory (STAI Form)30 ได้รับการแปลเป็นภาษาไทยโดยสมโภชน์ เอี่ยมสุภาษิต ธาตรี นนทศักดิ์ และจีน แบรี (2535) โดยนำมาเฉพาะความวิตกกังวลแบบติดตัว (Trait subscale) จำนวน 20 ข้อ
Trait Anxiety, A-trait (STAI Form Y-2) ประกอบด้วยคำถาม จำนวน 20 ข้อ ประกอบด้วย
1. ข้อความที่แสดงถึงความวิตกกังวลในทางบวก 11 ข้อ คือ ข้อ 2, 4, 5, 8, 9, 11, 12, 15, 17, 18 และ 20 ประเมินค่า 4 ระดับ
เกือบไม่มีเลย กำหนดคะแนน 1
บางครั้ง กำหนดคะแนน 2
บ่อยครั้ง กำหนดคะแนน 3
เกือบตลอดเวลา กำหนดคะแนน 4
2. ข้อความที่แสดงถึงความวิตกกังวลในทางลบ 9 ข้อ คือ ข้อ 1, 3, 6, 7, 10, 13, 14, 16 และ 19
เกือบไม่มีเลย กำหนดคะแนน 4
บางครั้ง กำหนดคะแนน 3
บ่อยครั้ง กำหนดคะแนน 2
เกือบตลอดเวลา กำหนดคะแนน 1
คะแนนรวมทั้งหมดมีค่าคะแนนสูงสุด 80 คะแนน ค่าคะแนนต่ำสุด 20 คะแนน แบ่งระดับความวิตกกังวล ดังนี้
ช่วงคะแนน 20 - 40 คะแนน แสดงว่า ไม่มีวิตกกังวลระดับเล็กน้อย
ช่วงคะแนน 41 - 60 คะแนน แสดงว่า มีความวิตกกังวลบ้าง
ช่วงคะแนน 61 - 70 คะแนน แสดงว่า มีความวิตกกังวลค่อนข้างมาก
ช่วงคะแนน 71 - 80 คะแนน แสดงว่า มีความวิตกกังวลมากที่สุด
Trait Anxiety, A-trait (STAI Form Y-2) มีค่าความเชื่อถือ ได้และความแม่นตรงอยู่ในเกณฑ์ดีได้แก่ ความสอดคล้องภายใน (Internal consistency) ของข้อคำถามมีค่า Cronbach’s alpha coefficient ตั้งแต่ 0.86 ถึง 0.92 และจากการทำ Test-Retest เพื่อตรวจสอบ Reliability ได้ค่า 0.73-0.92
